دختری در آسمان کویر

منکه خواب صبح عشقم بود صبح زود حدود ۱۰ دقیقه به ۵ بیدار میشم و راه میفتم به سمت محل کارم توی مترو میون یه عالمه آدم که بیشترشون مثل خودم مشخصه هنوز خوابشون کامل نشده، تا تهرانپارس میام. از اونور ۲۰ دقیقه پیاده روی از اینور هم نیم ساعت. انقدر لاغر شدم این چند روزه که حلقه م توی انگشتم میچرخه. انقدر خسته میشم که نمیتونم پست بذارم در حالی که کلی حرف برای گفتن دارم. راستی الان رفتم ساکن خوابگاه شدم انقدر هزینه هام اینجا زیاده که ناراحتم. آخه این چه کار کردنیه دختری در آسمان کویر...

چند وقت بود نیومده بودم اینجا از فرط خستگی. امشبم در واقع یاد نهنگ آبی بودم که اومدم بخاطر اون اومدم اینجا پست بذارم وگرنه خستگیم انقدر زیاده که ذهنم نمیذاره بیام اینجا بنویسم. از طرفی انقدر حرفهایی دارم که ننوشتم و از بابتشون ناراحتم. چون دلم میخواست تک تک اون حرفارو بنویسم. ولی خب دیگه نشد. هز وقتی کارمو انتقال دادم همش خستگی به تنم میمونه . روزانه ۴۵ دقیقه تو مترو هستم و تقریبا نزدیک ۸۰ دقیقه پیاده روی. دیگه ماهیچه ی پاهام درد گرفته از پیاده روی زیاد. واقعا اذیت میشم. ولی فعلا مجبورم تحمل کنم. چاره ای نیست. طی این دو هفته ای که گذشت مستر لپو سر جمع ۵ ساعت دیدم فکر کنم.بیرون چه بارونی میاد، چقدر من عاشق بارونو و هوای ابری ام نهنگ آبی کامنت نظر نداشتی تو پیجت. از پیجت حس کردم زیاد روبراه نیستی این روزا. چیزی شده؟هرچی که هست برام کامنت بذار لطفا. خسته ام ولی برای تو حوصله دارم دختری در آسمان کویر...

یه حسی دارم مدتهاست. انگار یه چیزی یه تکه از درونم کمه. اگه خرافاتی بودم جتما باور میکردم طلسمم کردن‌. ولی نمیدونم چیه نمیدونم چمه. نمیدونم چرا یه حس سرد درونی دارم که گاهی اوج میگیره. خسته ام خیلی

دستهای مستر لپ میتونه آرومم کنه

دختری در آسمان کویر...

دختری در آسمان کویر...